Jenetta werkte als leerling-verpleegster in het Israëlitisch Krankzinnigengesticht Het Apeldoornse Bos. Ze is daar op 27 mei 1940 gestart met werken.

Het Apeldoornsche Bosch

De joods psychiatrische inrichting leek tijdens de beginjaren van de bezetting een veilige haven voor zowel de patiënten als de verpleegkundigen. Mensen uit heel het land kwamen hier, ver weg van razzia's en tewerkstellingsoproepen, werken. Als leerling-verpleegkundigen zonder enige ervaring en opleiding deden zij hun uiterste best om de veelal joodse patiënten te verzorgen. Met het gedwongen ontslag van het niet-joodse personeel werd echter impliciet een verandering aangekondigd. Eind 1942 nam de oorlogsdreiging toe en had de directie van de inrichting aanwijzingen dat de ontruiming van de instelling op handen was.

De joodse Ordedienst uit Westerbork arriveerde op 20 januari 1943. Zij vormde voorhoede van de troepen die de volgende dag de inrichting zouden ontruimen. Veertig goederenwagons stonden klaar op het station van Apeldoorn voor het transport van zowel patiënten als personeel. Ongeveer honderdvijftig verpleegsters en broeders en tachtig patiënten slaagden er in te vluchten. Bijna dertienhonderd patiënten, waaronder personeel en veel kinderen uit het tehuis voor zwakbegaafde en moeilijk lerende kinderen Paedagogium Achisomog, werden de dag na de razzia vanuit Apeldoorn op transport gesteld naar Auschwitz. Niemand overleefde deze verschrikking. Het overige personeel werd doorgevoerd naar kamp Westerbork, waarvan slecht veertien personen overleefden.